Op 5 november ben ik naar Night of the proms geweest.
Het was de eerste keer dat ik dit meemaakte. Grace Jones was geweldig en een beetje nostalgie kreeg ik bij Boy Georges. Groot was mijn verwondering over het orkest en de dirigent.
De lichtjes die meewiegen op de tonen van de muziek gaven een geweldig gevoel. De effecten met het licht op het podium en de doeken die dienden als scherm, brachten een grote meerwaarde aan de show.
Wanneer iedereen meezong met de liedjes gaf me dat toch wel een kippenvelmoment.
De commentaar van Carl Huygbrechts was steeds goed gevonden en waren terechte opmerkingen. Zoals: 'Die Grace Jones is toch een specialeke he.'
Deze show is perfect voor elke leeftijd. Vooral als je gaat voor de sfeer en de energie die op en rond het podium zweeft.
De enige gast die mij tegenviel was John Fogerty. Zijn optreden was een indommelmoment bij mij. De andere gasten brachten door elkaar hun liederen, maar bij hem was het aan één stuk. Ik vond het jammer dat hij zijn liederen ook zo niet had gebracht.
Een geweldige verrassing was de verrassingsact, Barry Hay, die de tent in vuur en vlam zette met zijn rockliedjes.
Ik had dus een geslaagde avond.
Foto's kan je bij de diashow, aan de rechterkant van mijn blog, terugvinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten